دسته: فیزیک هسته ای

همجوشی هسته‌ای (Fusion) یا گداخت هسته ای، واکنشی کاملاً برعکس شکافت هسته‌ای است. به جای شکافتن اتم‌های بزرگ به اتم‌های کوچک، اتم‌های کوچک به یکدیگر جوش داده می‌شوند تا اتم‌های بزرگ به‌وجود آیند. این واکنش انرژی خیلی زیادی آزاد می‌کند، چرا که طبق نظریه نسبیت خاص اینشتین، قسمتی از ماده این واکنش به انرژی تبدیل […]

شکافت هسته ای (Nuclear fission) فرایندی است که در آن یک اتم سنگین مانند اورانیم به دو اتم سبکتر تبدیل می‌شود. وقتی هسته‌ای با عدد اتمی زیاد شکافته شود، بر پایه فرمول انیشتین، مقداری از جرم آن به انرژی تبدیل می‌شود. از این انرژی در تولید برق (در نیروگاه هسته‌ای) یا تخریب (سلاح‌های هسته‌ای)  استفاده می‌شود. در سال ۱۹۳۹ میلادی گروهی از دانشمندان آلمانی، کشف کردند که […]

ایزوتوپهای پرتوزا با گذشت زمان واپاشیده می شوند. بر اساس داده های تجربی، می توان گفت پس از چه مدتی چه کسری از تعداد هسته های مادر باقی می ماند و چه کسری از آن واپاشی می کند. برای محاسبه این ها از کمیتی به نام نیمه عمر استفاده می کنیم و آنرا با T […]

وقتی یک هسته اتم ناپایدار یا پرتوزا به طور طبیعی یا خود به خودی واپاشی کند،  به هسته های کوچکتر و پایدارتر تبدیل می شود. طی این فرایند جرم مجموع هسته ها پس از فرآیند، اندکی کمتر از جرم هسته قبل از واپاشی است. این اختلاف جرم به صورت ذرات یا فوتون های پر انرژی […]